Aleviler yılda birkaç kez Cem töreni için buluşuyor. Orada birlikte dua ederler, katılımcıların ve toplumun soru ve sorunlarını tartışırlar, azizlerini onurlandırırlar ve mübarek yemeği paylaşırlar.
Aleviler her insanda ilahi bir gücün olduğuna inanırlar. Bu nedenle tüm insanlar için eşitlik onlar için çok önemli bir rol oynamaktadır. Bu aynı zamanda tüm katılımcılar ve Cem’in tüm bölümleri için de geçerlidir. Cem kelime anlamı olarak “bir araya gelmek” anlamına gelmektedir.
Toplantı ya bir din adamı Ana tarafından ya da bir din adamı tarafından yönetilir. Pir, Dede veya Baba diye anılır. Cem’in başında içlerinden biri hazır bulunanların, Rızalık’ın rızasını alır. Daha sonra Cem törenini başlatır. Yerinizin adı “Post”.
Alan izin verirse katılımcılar Ana veya Dede’nin etrafında yarım daire şeklinde otururlar. Bu, herkesin eşit olarak görebileceği ve katılabileceği ve ne ikinci bir sıranın ne de başlangıç veya bitişin olmadığı anlamına gelir. Aleviler bu eşit ve yüz yüze oturma düzenine “Cemal Cemale” adını veriyor. Ancak bazen yer darlığından dolayı bu mümkün olmuyor. Daha sonra katılımcıların bir kısmı ikinci veya üçüncü sıraya oturur.
Cem’in önemli bir kısmı Semah’tır. Bu dua sırasında Aleviler lavta sesi eşliğinde daireler çizerek dönerler. Çalgının adı Saz’dır. Çeşitli ritüeller ve dini şarkılar da Cem’in bir parçasıdır. Temalar her zaman hayırseverlik, eşitlik ve birliktir. Tüm katılımcılara günlük yaşamda adil ve yardımsever davranmalarını hatırlatmayı amaçlamaktadır.
Cemaatin tartışmalarında Cem adeta bir mahkemeye dönüşüyor, çünkü oradaki katılımcılar da kötülüklerini itiraf ediyor.
