Suriye’nin Lazkiye, Türkiye’nin de Hatay bölgesinde yaşayan Nusayrî olarak da isimlendirilen topluluğa Arap Alevileri denilmektedir. Kendilerini Alevi olarak isimlendirdikleri için Hacı Bektaş Velî merkezli Kızılbaş Alevîliğiyle karıştırılmaktadırlar. Bu zümre Kızılbaş Alevîliğinden ve Bektaşîlikten çok farklıdır. Her şeyden önce bunlar bir tasavvufî ekol değillerdir. Bir “Mezhep” olarak görülmeleri daha uygundur. Tarih boyunca aile, soy, aşiret ve daha büyük aşiretler (Hayyâtiyye, Kelbiyye, Mehâlibe, Haddâdîn) şeklinde ve kapalı bir hayat yaşayan Nusayrîler, Suriye ve Türkiye’de millî devlete adapte olmakta zorluk çekmemiştir. Ancak modern hayat karşısında diğer bâtınî topluluklarda olduğu gibi özellikle şehirlerde geleneğe bağlılık ciddi derecede zayıflamış, ayrıca yaygın İslâmî anlayışa yahut İsnâaşeriyye Şiîliği’ne belli ölçüde de olsa yaklaşanlar görülmüştür.
